Η Ακουστική Εικόνα δεν Βρίσκεται Εκεί Έξω

Συνέχεια Εργαστηρίου επιτόπιας έρευνας, καταγραφής και συλλογής του ηχοτοπίου

Σε συνέχεια της άσκησης το υλικό που συλλέχθηκε θα αξιολογηθεί, θα καθαριστεί και θα μετατραπεί σε «πρώτη ύλη» για τη σύνθεση ενός ηχητικού κομματιού που θα αποτυπώνει την εμπειρία της ενεργητικής ενασχόλησης με το ηχοτοπίο. Ο χώρος της παρουσίασης θα μετατραπεί σε ένα στούντιο ηχητικού σχεδιασμού, και η ορχήστρα θα αποτελείται από τους ήχους της Τήνου.

Στόχος του εργαστηρίου είναι η ευαισθητοποίηση των συμμετεχόντων προς τον ήχο και το Ηχοτοπίο, μέσω θεωρητικών προσεγγίσεων και εφαρμοσμένων πρακτικών ακρόασης και σύνθεσης.

Εισαγωγικά, θα παρουσιαστούν ορισμένες θεωρητικές προσεγγίσεις γύρω από τον ήχο, το Ηχοτοπίο και της σχέσεις τους με τη μουσική. Ζητήματα ρυθμικότητας, αρμονίας και δυσαρμονίας, συνήχησης και παρήχησης, θα παρουσιαστούν σε διαπραγμάτευση με τις κοινωνικές, πολιτισμικές και οικολογικές προεκτάσεις του ήχου και με ζητήματα τεχνολογιών αναπαραγωγής του. Στη συνέχεια θα γίνει αναφορά σε πρακτικές ακρόασης και «συντονισμού» με το ηχητικό περιβάλλον ενός τόπου, καθώς και ορισμένες πρακτικές οδηγίες για τη χρήση τεχνολογιών ηχογράφησης. Θα ακολουθήσει σιωπηλή περιήγηση σε εξωτερικούς χώρους –«ηχητικός περίπατος»- για την εξερεύνηση του ηχητικού περιβάλλοντος, τον εντοπισμό χαρακτηριστικών ηχητικών ερεθισμάτων και «συλλογή» (ηχογράφηση) αυτών των ερεθισμάτων και περιβαλλόντων. Τα μικρόφωνα θα μετατραπούν σε ένα «συλλογικό αυτί» που θα καταγράψει τα κοινά ηχητικά μας ερεθίσματα.